Na een paar jaar in de organisatie vond ik het zo langzamerhand tijd om eens zelf te gaan fietsen. De 2 jaar in de organisatie waren ge-wel-dig, de Alpe d'HuZes familie is niet gelogen, zo voelt het echt.
Maar de euforie die je ziet op de gezichten van mensen die boven komen, hoe veel die mensen moeten geven (met of zonder ziekte!), waar ze die kracht vandaan halen ik weet het niet maar ik wil dat gevoel ook beleven.
Daarom ben ik hard aan het trainen, steeds harder, want onderweg is er weer een hoop bagage bijgekomen om mee naar boven te nemen.
In eerste instantie voor mijn Maatje Gerard, waar het bij ons allemaal begon, ten tweede voor Jeanine, die een geweldige inspiratie was voor dit jaar en ten derde voor tante Rietje, die alle steun nog heel erg hard kan gebruiken.
Deze is voor jullie!! xxxx Sab